Stanowisko Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Gdańsku z dnia 18 września 2019 r. dotyczące propozycji zmian legislacyjnych, które przyczyniłyby się do większej skuteczności egzekwowania prawa przez Państwową Inspekcję Pracy oraz Wojewódzkie Ośrodki Medycyny Pracy

Wojewódzka Rada Dialogu Społecznego w Gdańsku, po zapoznaniu się z informacjami przedstawionymi przez Okręgowego Inspektora Pracy w Gdańsku oraz dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Gdańsku, rekomenduje Ministrowi Zdrowia oraz Ministrowi Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej:

1. nowelizację ustawy o służbie Medycyny Pracy w zakresie wyposażenia Wojewódzkich Ośrodków Medycyny Pracy w skuteczne narzędzia do egzekwowania prawa w tym możliwość nakładania kar na lekarzy medycyny pracy łamiących zasady wykonywania obowiązkowych badań lekarskich,
2. wyposażenie przez ustawodawcę zarówno Wojewódzkie Ośrodki Medycyny Pracy jak i Państwową Inspekcję Pracy w narzędzia, które umożliwią większą skuteczność w zakresie egzekwowania jakości lekarskich badań profilaktycznych,
3. zmiany legislacyjne, które pozwoliłyby na wydłużenie np. do końca ważności zaświadczenia, aktualnie obowiązującego terminu 30 dni, w którym można uwzględniać orzeczenie lekarskie u innego pracodawcy określonego w art.229 §1 kodeksu pracy,
4. wprowadzenie ustawowego obowiązku uzyskiwania przez osoby fizyczne, wykonujące prace na innej podstawie niż stosunek pracy w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, do uzyskiwania przez te osoby orzeczeń lekarskich o braku przeciwskazań do wykonywania pracy, w szczególności, gdy te osoby: wykonują prace szczególnie niebezpieczne lub gdy są zatrudnione w warunkach szkodliwych /przy przekroczeniu wartości NDS i NDN czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy/,
5. pilne rozszerzenie rozporządzenia Ministra Zdrowia o nowe wytyczne co do metodologii badań na nowych stanowiskach pracy,
6. opracowanie nowego wykazu chorób zawodowych, ponieważ rozwijające się nowoczesne gałęzie przemysłu niosą ze sobą nowe, często nie zdefiniowane zagrożenia zdrowotne,
7. utworzenie centralnej bazy lekarzy, pielęgniarek i psychologów służby medycyny pracy,
8. utworzenie centralnych rejestrów wydanych negatywnych orzeczeń medycyny pracy, zwłaszcza w zakresie pozwoleń na broń i badań kierowców.

Uzasadnienie:

Fundamentalna Ustawa o służbie Medycyny Pracy została uchwalona w 1997 r. Od tego czasu nastąpił ogromny postęp wiedzy medycznej – wytyczne BHP oraz PIP wymuszają dokonywanie zmian w zapisach. Brak skutecznego nadzoru nad zakładami pracy, brak możliwości wyciągania konsekwencji w stosunku do nierzetelnych pracowników służby medycyny pracy (lekarzy, pielęgniarek, psychologów) powoduje obniżenie jakości opieki nad pracownikami różnych sektorów gospodarki. Ogromny rozwój wszystkich dyscyplin medycyny, którymi posiłkuje się służba medycyny pracy nie znajduje odzwierciedlenia w Rozporządzeniach Ministra Zdrowia w zakresie metodologii badania pracowników. Obowiązujące przepisy nie uwzględniają aktualnych osiągnięć medycyny.

Do pobrania:

Stanowisko Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Gdańsku z dnia 18 września 2019 r. dotyczące propozycji zmian legislacyjnych, które przyczyniłyby się do większej skuteczności egzekwowania prawa przez Państwową Inspekcję Pracy oraz Wojewódzkie Ośrodki Medycyny Pracy